Ze zag door het raam van haar kantoor hoe hij, die ene bijzondere collega, net zoals elke middag ook nu weer stond te leunen tegen de rode bakstenen muur aan de ingang van het bedrijfsgebouw. Eén been gebogen, de zool van zijn stoere legerboots plat tegen de muur. Hij nam voor zich uitstarend een lange haal van zijn sigaret en de manier waarop hij dat deed, deed haar plots aan James Dean denken. Ja, nu ze er zo bij stil stond waren er in zijn gezicht en houding wel meer gelijkenissen te vinden tussen hem en de al lang geleden overleden filmster. Vreemd dat haar dat eerder nog nooit was opgevallen. Ze had het wel voor mannen met een macho kantje, zelfs al was dat in het geval van die ene bijzondere collega pretentieus macho.
Heel erg pretentieus macho.
Veel te pretentieus macho.
En toch kon ze niet voorkomen dat haar verbeelding af en toe flink op hol sloeg wat hem betrof. Zeker sinds hij haar onlangs tijdens een gestolen moment samen had bekend dat het omgekeerde ook het geval was. Maar waar hij zijn verlangen naar haar niet onder stoelen of banken stak – hij liet er zelfs wel eens iets over vallen in het bijzijn van collega’s – hield zij haar fantasieën angstvallig verborgen. Niemand mocht ooit te weten komen wat er met haar gebeurde als hij in de buurt was, of zelfs nog maar vaag opdook in haar gedachten. Roddelen deden ze zo al genoeg. Moeilijk was het wel, als je lichaam daar allemaal geen rekening mee houdt. Blos op de wangen, trillende stem, het verlangen naar zonde moeiteloos te lezen in de ogen…
De hele situatie zorgde er voor dat het af en toe quasi-onmogelijk voor haar was om met hem in dezelfde ruimte te zijn, zelfs al was dat nu eenmaal vaak noodzakelijk om haar job te kunnen doen.
Maar nu, hier, achter het raam van haar kantoor, kon ze hem ongeneerd gadeslaan. En dat deed ze. Ademloos. Ze zag hoe hij zijn sigaret langzaam opnieuw naar zijn lippen bracht en in gedachten voelde ze hoe diezelfde lippen, zacht en vol, haar gespannen lichaam beroerden, eerst zedig en subtiel op haar wang, daarna dwingender in haar hals en ten slotte luid smakkend op de huid van haar schouder die hij seconden ervoor met zijn tanden had ontbloot. Ze moest er om giechelen, zowel in haar fantasie als in het echt. Ze draaide zich vlug om en keek angstvallig in de richting van de op een kier staande deur. Ze was nog altijd alleen in haar kantoor. Gerustgesteld richtte ze haar onverdeelde aandacht weer op hem. Na zijn lippen, liet ze nu zijn handen delen van haar lichaam verkennen. Ze gleden gretig over haar borsten, buik en billen, zelfs al bevonden er zich nog stukken textiel tussen hun beider huid.
Ze voelde kriebels in haar onderbuik toen ze zich een paar minuten later al voorstelde hoe zijn handen dezelfde weg opnieuw aflegden, maar nu op haar blote huid, bleek en week. Haar borsten waren klein, haar buik niet plat, haar heupen allesbehalve strak. Al haar lichamelijke onzekerheden waren nu voor hem zonder verdoezeling zichtbaar, maar daar leek hij zich niet aan te storen. Integendeel. Zijn handen en vingers verkenden elke ronding van haar vrouwelijke lichaam met het enthousiasme van een jonge tiener die voor het eerst een vrouwenlijf onder handen krijgt.
Ze beet op haar onderlip en realiseerde zich hoe haar eigen hand zich een weg had gezocht onder haar losse witte shirtje. Ze liet haar bevende vingers onder de kanten stof van haar bordeauxrode behaatje glippen, tot ze een van haar tepels raakten, stijf en gevoelig. Ze kreunde zachtjes en voelde hoe haar kolkende bloed de huid van haar wangen zachtroze kleurde.
Haar andere hand schoof op datzelfde moment over haar buikje naar beneden, gleed zonder moeite onder de brede tailleband van haar korte zwarte rokje door en ondervond wat lager ook niet de minste hinder van de elastiek van haar slipje. Ze zette haar benen een klein beetje verder uit elkaar. Haar sidderende vingers werden enthousiast verwelkomd door warme, vochtige lippen. Ze probeerde aan de verleiding te weerstaan om meteen het plekje op te zoeken dat er het hardst om schreeuwde, liet in de plaats daarvan een vinger tussen haar schaamlippen glijden. Ze was ongelooflijk nat, haar hele lijf stond in brand en al haar zintuigen stonden op scherp. Het kostte haar de grootste moeite om haar handen terug te trekken. Ze wierp nog een snelle blik door het raam en liep gehaast in de richting van de toiletten.
Tien minuten later kwam ze buiten adem en met een rood aangelopen gezicht het kleine kamertje weer uit.
En stond ze oog in oog met hem, die ene bijzondere collega.
